نویسنده:دکتر نسرین‌السادات علوی*




 
سرطان پستان یکی از مهم‌ترین و شایع‏ترین بیماری‏ها در زنان است بنابراین داشتن اطلاعات اساسی در این زمینه برای هر خانمی لازم است.
معمولا مردم فکر می‌کنند تمام ‌سرطان‌ها علاج‌ناپذیرند اما خوشبختانه باید گفت که سرطان پستان در حال حاضر یک بیماری قابل درمان است و بسیاری از بیماران به‌خصوص آنهایی که در مراحل اولیه بیماری به پزشک مراجعه می‌کنند و درمان صحیح برایشان انجام می‌شود، کاملا بهبود می‌یابند و به زندگی طبیعی بازمی‌گردند. در این مطلب به مهم‌ترین باورهای غلطی که در مورد سرطان پستان وجود دارد، اشاره می‌کنیم.

1.سرطان درمان ندارد:

این باور اشتباه است. برای درمان سرطان پستان روش‌های مختلفی وجود دارد؛ خارج کردن توده سرطانی با عمل جراحی اولین و مهم‌ترین اقدام در درمان این بیماری است. اگر بیمار در مراحل اولیه که توده کوچک است مراجعه کند، این شانس وجود دارد که بدون برداشتن کامل پستان و فقط با برداشتن توده و حاشیه‌ای از نسج سالم اطراف آن، درمان انجام شود اما اگر مراجعه به تعویق بیفتد به دلیل گسترش تومور در تمام پستان، برداشتن کامل آن ضروری است. البته در این شرایط هم جای هیچ‌گونه نگرانی‌ای نیست زیرا در خانم‌هایی که پستان آنها به طور کامل برداشته می‌شود، می‌توان از نسج شکم یا عضلات پشت یا از پروتز برای بازسازی پستان استفاده کرد و نتایج نیز معمولا رضایت‌بخش هستند.

2.شیمی‌درمانی، نشانه پیشرفته بودن بیماری است:

این باور اشتباه است. یکی از درمان‌های مهم در سرطان پستان، شیمی‌درمانی است که برای پاک کردن سلول‌های سرطانی از کل بدن به خصوص آنهایی که در خون پخش شده‌اند، انجام می‌شود و از عود بیماری جلوگیری می‌کند. برخلاف تصور عموم، شیمی‌درمانی نشانه پیشرفته بودن بیماری نیست و در بسیاری از بیماران برای کاهش احتمال عود در آینده به کار می‌رود. شیمی‌درمانی در بیشتر موارد پس از عمل جراحی سرطان پستان انجام می‌شود اما گاهی اگر تومور آنقدر بزرگ شده باشد که انجام عمل جراحی روی آن مشکل باشد، ابتدا با انجام شیمی‌درمانی آن را محدود و سپس عمل جراحی انجام می‌شود. در سال‌های اخیر، از این روش برای حفظ پستان با وجود تومورهای بزرگ نیز استفاده کرده‌اند. یعنی وقتی توده بزرگ است ولی بیمار تقاضای حفظ کردن پستان‌اش را دارد، ابتدا با 3 تا 4 جلسه شیمی‌درمانی اندازه توده سرطانی را کاهش می‌دهیم و بعد برای عمل جراحی اقدام می‌کنیم تا فقط توده باقی‌مانده و حاشیه کوچکی از دور آن برداشته شود.

3.پرتودرمانی در آخرین مراحل درمانی انجام می‌شود:

این باور اشتباه است. در بیماران مبتلا به سرطان پستانی که پستان آنها به‌طور کامل برداشته می‌شود، هنگامی ‌از پرتودرمانی استفاده می‌کنیم که تومور هنگام عمل جراحی بزرگ باشد یا غدد لنفاوی زیر بغل درگیر شده باشند اما زمانی که بیمار با روش حفظ پستان درمان می‌شود، حتما باید بقیه پستانی را که حفظ کرده‌ایم، اشعه‌درمانی ‌کنیم زیرا ممکن است سلول‌هایی در بافت سالم پستان باشند که استعداد تبدیل شدن به سرطان در آینده را داشته باشند، این سلول‌ها را با پرتودرمانی از بین می‌بریم تا از عود جلوگیری شود. زمان انجام پرتودرمانی نیز معمولا بعد از عمل جراحی و شیمی‌درمانی است اما گاهی در مراحل پیشرفته برای کنترل تومور، لازم است قبل از عمل جراحی رادیوتراپی انجام شود.

4.دارو، جایگزینی برای شیمی‌درمانی است:

این باور اشتباه است. داروهای خوراکی تاثیر زیادی در درمان سرطان پستان دارند و درواقع پس از اتمام درمان‌های گفته شده، برای تعدادی از بیماران با توجه به جواب آسیب?شناسی، درمان دارویی نیز شروع می‌شود. این داروها باعث افزایش موفقیت در کنترل بیماری می‌شوند. در برخی موارد نیز که بیماری در مراحل کاملا اولیه و غیرمهاجم تشخیص داده شده است، پس از عمل جراحی نیازی به شیمی‌درمانی نخواهد بود و برای تکمیل درمان، داروی خوراکی تجویز می‌شود. این داروها انواع مختلفی دارند و پزشک آنها را براساس سن بیمار و نوع و درجه تومور تجویز می‌کند.

5.گیاه درمانی در درمان سرطان موثر است:

این باور اشتباه است. موثر بودن داروهایی که برای این بیماران تجویز می‌شوند با تحقیقات گسترده به اثبات رسیده است. بسیاری از این داروها منشأ گیاهی دارند اما در کارخانه‌های بزرگ و مجهز فرآوری می‌شوند و به‌صورت دارویی مؤثر برای درمان بیماری درمی‌آیند. متأسفانه در حال حاضر ادعاهای زیادی از افراد غیرمسوول در مورد درمان‌های گیاهی و طب جایگزین شنیده می‌شود که اکثر قریب‌به‌اتفاق آنها ادعایی بیش نیست؛ هیچ‌ بررسی علمی‌ای ‌برای اثبات آنها انجام نشده است و بیمارانی که از این داروها استفاده کرده‌اند، دچار آسیب‌های جدی و جبران‌ناپذیری شده‌اند، بنابراین به بیماران عزیز توصیه می‌شود داروها را فقط با تجویز پزشک جراح و متخصص سرطان مصرف کنند تا دچار مشکلات ثانویه نشوند.

پی‌نوشت‌ها:

* جراح عمومی ‌و سینه

منبع مقاله:هفته نامه سلامت

/ج